پدرم چگونه باور کنم دیگر دستهای مهربانت نوازشگرم و دعای خیرت بدرقه ی زندگیم نیست.
چگونه باور کنم روزگار هست و می گذرد و تو که روزگارم بودی، نیستی.
رفتنت داغی بود که تا هستیم، هست و تا هست ، می سوزاند.
به روزهایی که بین ما بودی می بالم
و به اندازه روزهای نبودنت تا زنده ام پرپر می زنم و می نالم.
رفتنت در باور هیچ کس نمی گنجد.
چشممان به راه ندیدنت بارانیست و دل ازبغض نبودنت آرام نمی گیرد
کجایی؟....
آدرس آرامگاه :
مشهد، بهشت جواد الائمه، نور 12