به یاد مادرم، بانویی که آمدنش و رفتنش هر دو در بهاربود
مادرم در ۵ فروردین چشم به جهان گشود؛ در روزی که زمین از نو زنده میشود، او نیز به زندگی آمد تا زندگی ما را با عشق و مهربانیاش شکوفا کند.
و در همان روز،، سالها بعددر ۵ فروردین۱۴۰۰، آرام و بیصدا پر کشید؛ گویی بهار مأمن همیشگیاش بود، چه در آمدنش و چه در رفتنش.
مادر نازنینم، نبودنت زخمیست همیشه تازه. اما در هر نسیم بهاری، در هر شکوفهی درختی، در هر طلوع، حضورت را حس میکنیم.
تو تنها یک مادر نبودی، تو همهی دلخوشی زندگیمان بودی... و هنوز هم هستی.
روحت آرام، یادت همیشه جاوید.
آدرس آرامگاه :
قطعه ی ۳۰۷ ردیف ۱۹۶ شماره ی ۶۰
از طرف :
خانواده ات که هنوز باعطر صدایت نفس میکشیم