بامداد ۱۶ مرداد ۱۳۷۹خورشید آسمان زندگی مان غروب کرد و ظلمات غم در وجودمان ظهور وآغازی بود برای مرگ غرورمان.
رفتی و روز مرا تیره تر از شب کردی/ بی تو در ظلمتم ای دیده نورانی ما.
تنها با روشنایی خاطراتت در اعماق دل شکسته مان روزگار می گذرانیم، دل پر است از تو و خالی است جای تو
سال ها گذشت، تکرار سالهای تلخ زندگی بی تو.
در بیست و یکمین سالگرد عروجت همچنان می سوزیم و می سازیم
همسر و فرزندان همیشه داغدارت.
از طرف :
همسر و فرزندان همیشه داغدارت
لطفا شکیبا باشید