عضی آدمها نماد و سمبل یک سرزمین می شوند، مثل فردوسی، مولانا، حافظ و هیچ وقت تکرار نمی شوند! هر دهه و قرنی در ایران، آدمهایی بزرگ و تاریخ ساز می شوند! کسانی که اسم آنها در فرهنگ این سرزمین جاودانه مانده است! ولی هر چه به سالهای جدید نزدیک تر شدیم، این اسم ها و آدمها کمتر شدند! انگار روز به روز داریم از انسانهای بزرگ خالی تر، تهی تر و بی سرمایه تر می شویم! استاد شجریان هم از آم الماس های روزگار ما بود، از آنهایی به بزرگی تاریخ و تخت جمشید سرزمین ما و در قلب ما تا ابد باقی خواهد ماند! روحش شاد و راهش پر رهرو باشد!
آدرس آرامگاه :
مشهد . طوی