هو الباقی...
چهل روز از غروب غم انگیز پدر، این ستاره پرفروغ بیت عشق الهی گذشت...
خلوتش ناگهانی بود و رفتنش دور از انتظار، وجودش افتخار بود و نبودنش مسلخ تلخ ناباوری، دلش دریای عشق بود و وجودش باران کرامت، ستارهای بود که خاموش شد و خورشیدی که غروب کرد... ولی طنین صدای دلنشینش همچنان در گوش ما و مهربانیش در قلب ما و بزرگی روحش همیشه در یاد ماست...
برآنیم تا به دلیل شرایط اپیدمی موجود، اربعین پدر بزرگوارمان را روز جمعه مصادف با 23 آبان 1399 با تلاوت آیات مبارکه کلام الله قرآن مجید و ذکر فاتحه در این فضا گرامی بداریم ...
با سپاس از کلیه بزرگوارانی که در وداع با پدر همواره ما را تسلی دادند...
از طرف خانواده های بیات، براتی و پورموسوی.