نقش همافر خالويي و هم‌رديفان او در اين تخصص كه بيشتر مربوط به بالگرد كبري مي‌باشد در 8 سال ايام دفاع مقدس تحسين‌برانگير است. وجود و حضور آنها در جبهه‌هاي جنوب و غرب و تعميرات و مهمات‌گذاري بالگردهاي كبري در سخت‌ترين شرايط جنگي اجتناب ناپذير بود.
فني هوايي شهيد: سرتيپ 2 غلامحسين خالوئي
تاريخ تولد: 1334
تاريخ شهادت: 16/1/1360
يگان: هوانيروز (مسجدسليمان)
محل تولد: طبس
محل شهادت: اصفهان
محل دفن: طبس
پروانه صفت چشم به او دوخته بودم
وقتي كه خبردار شدم سوخته بودم
(قرآن و دانشوران ـ حافظ)
در سال 1330 در شهرستان طبس پا به عرصه حيات نهاد. تخصيلات ابتدايي و دبيرستان را در همان شهرستان به پايان رساند و در سال 1353 جهت تخصص فني بالگرد در هوانيروز استخدام شد. آموزش نظامي و يادگيري زبان انگليسي را در تهران گذراند و جهت فراگرفتن تخصص فني به پايگاه شهيد وطن‌پور هوانيروز اصفهان منتقل شد.
هنرجو خالويي پس از گذراندن كلاسهاي مقدماتي تخصص به فراگيري يكي از پيچيده‌ترين تخصص‌هاي فني بالگرد كه مربوط به سلاح و مهمات جنگنده‌هاي هوايي مي‌باشد مشغول شد و با گذراندن دو سال دوره آن به درجه همافر سومي نائل شد.
اولين واحد خدمتي همافر خالويي پايگاه هوانيروز مسجدسليمان بود كه با عنوان سرتعميركار سلاح‌هاي هوايي مشغول به خدمت شد. نقش همافر خالويي و هم‌رديفان او در اين تخصص كه بيشتر مربوط به بالگرد كبري مي‌باشد در 8 سال ايام دفاع مقدس تحسين‌برانگير است. وجود و حضور آنها در جبهه‌هاي جنوب و غرب و تعميرات و مهمات‌گذاري بالگردهاي كبري در سخت‌ترين شرايط جنگي اجتناب ناپذير بود. تلاش شبانه‌روزي اين متخصصين بود كه بالگردهاي كبري مي‌توانستند با اطمينان به جبهه پرواز كنند و به مقابله تانك‌هاي دشمن بروند.
همافر خالويي پس از انقلاب و به‌خصوص تا زمان شهادت در مأموريت‌هاي متعددي در غرب و جنوب شركت داشت. آخرين مأموريت او در ميدان تير (چال سياه) حوالي اصفهان بود كه همراه چند فروند بالگرد كبري براي آزمايش سلاح‌ها و موشك به منطقه چال سياه پرواز مي‌كند و پس از آزمايش و اطمينان از موفقيت آنها، خود با يك فروند بالگرد 214 عازم بازگشت مي‌گردد كه بالگرد دچار سانحه و سقوط مي‌شود و همافر خالويي در ميان شعله‌هاي آتش محصور و به شهادت مي‌رسد. غلامحسين خالويي با درجه سرتيپ دومي درآمار شهداي هوانيروز و جنگ منظور شده و مزارش در طبس مي‌باشد.
