چهل روز است که ناباورانه روزهایمان را به شب هایمان گره زده ایم و شب هایمان را به امید اینکه یک بار دیگر هلال ماهگونش را در خواب به نظاره بنشینیم، به صبح رسانده ایم.
پدرم صدای خوش نمازت در گوشمان، خاطره ی مهربانی هایت در دلمان و یاد چهره ی نورانیت تا همیشه در ذهن ماست.
