آغوش خداوند سرایش شد و رفت/
جا پای فرشته رد پایش شد و رفت/
استاد ادب، فخر سخن، حکمت و عشق /
پژواک صلابت صدایش شد و رفت/
حق رقص کنان خوب نگاهش میکرد/
مست از می چشمان خدایش شد و رفت/
وقتی که خدا موی سپیدش را دید/
خندید و به عشق مبتلایش شد و رفت/
بشکست سبو، باده و پیمانه بریخت/
تکرار همین ترانه هایش شد و رفت/
اشعار «تو ای پری کجایی؟» را خواند.../
هم پای پری قصه هایش شد و رفت /
آدرس آرامگاه :
بهشت زهرا -قطعه 301 ردیف 130شماره 14
