«سلام بر فاطمه» ؛
همان مُنیره ای که به واسطه ی نور قُدسیِ منبعث از انوار خورشیدِ رَخشان نبوی اَش، به عرض زمین و به طول زمان، روشنگر راهِ رَهپویان رستگاری بوده و هست.
«و ثنا بر زهرا» ؛
همان ستاره ی سَرمدی که سپهر انسانیت را با تلألوی جاودانه ی منشعب از آفتاب درخشان علوی اَش، برای هماره ی تاریخ، زینت و زیور بخشیده است.
آری ؛
به یقین فاطمه آن بانوی بی بدیلی است که هر چند «عُمرِ وجودش» به «کوتاهی آه» بود، اما «عُمقِ سجودش» به «بلندای ماه» است.
با این امید که تمام اِرادتمان به آن «حجت بالغه»ی الهی را در «گِریستن» صِرف خلاصه نکرده، «نِگریستن» بر سیره ی نظری و عملی آن «فاطر عِفت» و «فاتح عصمت» را از الزامات تشیّع خویش از آن «شمس شریعت» و مشایعت خود از آن «قُطب طریقت» قرار دهیم.
به نیابت از همه شهدا, اموات ,پدران .مادران. آسمانی به ویژه مرحوم مغفور حاج سید محمد تقی واقفی ثواب قرائت خود را هدیه به صدیقه طاهره سلام الله علیها نمایید...
با تشکر
