مادر میدانم چه در این دنیای فانی و چه در سرای باقی دعایت زندگیم را تکان خواهد داد همانطور که در بچه گی گهواره ام را تکان میداد آخر نفست چرا اینقدر گرم بود؟ نگاهت چرا آنقدر مهربان بود؟ دستت چرا آنقدر نوازشگر بود؟ میدانم چون تو فرشته ی نگهبان من بودی کاش دوباره گرمی نگاهت را احساس کنم ولی الان دیگر انتظاردیدنت را در خواب میکشم