ناز تو ای دوست چو‌سر پنجه شد/
بند دلم را بگسست بنده شد /
شد قلمت باده و می ، داغ کرد /
با دل بلبل چه در این باغ کرد /
عشوه شد و غمزه شد و رقص شد/
مشق تو رفع همه از نقص شد /
عیب تو نیکی به دل مست بود/
حسن تو یک رنگی از این دست بود /
حس قلم شوق سواری گرفت /
دست هنر از تو به یاری گرفت /
لاله ی مکتوب تو پرپر نشد /
فصل گل از باغ تو دیگر نشد/
خوش چو هنر حرف کشید از برت/
تاج شهی کرد هنر بر سرت /
حرف الف با قلمت ناب شد /
با نگهت نقش قلم قاب شد /
هیچ نه ترتیب و نه آداب جو/
نام تو داودی و هم رزم جو /
رزم تو با جهل بود بر قرار/
مشق هنر از تو بود اعتبار/
هر که چو تو آمد و خطی نوشت /
نصب کنند سر در باغ بهشت/
ناز تو ای دوست هنرمندی است /
با تو ندانم که دلم چندی است/
رفتی و این خسته نشاندی به داغ/
یاد تو بلبل به نوا پیش باغ
/شاعر: علیرضا صمدی/
به مناسبت اولین سالگرد وفات استاد داود رزمجو /
این صفحه یادبود توسط صالح رضایی ساخته شده است.
آدرس آرامگاه :
مشهد مقدس -بهشت رضا - قطعه هنرمندان
