دو سال از وداع ناباورانه‌اش گذشت !سالی که با تحمل هجرت تو مبدل به قرنی شد و چشمان خسته ما به امید بازگشت تو مانند دو شمع سوخته جان، همچنان به راه است. اندوه رفتن تو بسیار گران و درد فراقت طاقت فرساست و ما تنها با خاطره خوبیها و محبتهایت آن را تحمل می‌کنیم. باشد که ما نیز ذره ای از آن همه محبت و انسان دوستی و مردم داری را در وجود خود پرورش دهیم.
دوسال است که دلتنگی های غروب را با بودن در کنار مزارش، سپری می کنیمو در نهایت ناباوری، باورمان شده که او دیگر نیست، دیگر نمی آیدو دیگر نباید منتظرش باشیم، دیگر آن شمع فروزان را نمی بینیم ولی طنین صدای دلنشینش همچنان در گوش ما و مهربانیش در قلب ما و زیبایی چهره اش در یاد ماست
آدرس آرامگاه :
جایی در اعماق قلبم
