چهارماه و ده روز از پرواز بی بازگشت شریک زندگیم ام میگذرد.
چهارماه که هرثانیه اش چهار قرن بر من گذشت.
حال محل آرمیدنش میعادگاه عاشقانه هایم شده
و هرهفته سنگ سرد مزارش را با اشک گرم شستشو میدهم.
هنوز هم به باورم ننشسته،هر روز که به پایان میرسد ، درد فراق، سخت تر از قبل میشود.
و تنها تسلی دهنده و آرامش وجودم که زیر این مصیبت سنگین کمر خم نکرده ام وجود پرمهر یگانه مادرم که سایه شان مستدام باد 🙏 و عزیزان گرانقدری می باشند که دراین روزهای سخت، درکنارمان بودند.
بی شک طلب مغفرت و دعای خیر شما بزرگواران موجب شادی روح لیلای عزیزم و تسلی خاطر ما خواهد بود🙏
از طرف :
سید مهدی سبحانی
لطفا شکیبا باشید