چهار ماه و ده روز است که طنین صدای گرمت در فضای خانه نمی‌پیچد و ناباورانه جای خالی ات را نگاه می‌کنیم و به آستانه در چشم دوخته ایم.
اما افسوس دیگر سعادت دیدار تو را نخواهیم داشت
ای کاش می‌توانستیم احساسمان را بیان کنیم
اگر دریا‌ها جوهر و درختان جملگی قلم گردند.
باز هم نمی‌توانیم بزرگواری، فداکاری
و ایثارت را بر صفحه کاغذ بنگاریم
روحت شاد مادر عزیزم
لطفا شکیبا باشید