حسین آهنی متولد سال ۱۳۵۷ در تهران بود و مجموعه غزلیاتش در یک کتاب با عنوان «برای نگاهت» در انتشارات هنر رسانه اردیبهشت منتشر شد. او شاعری غزل‌سرا بود و شعرهای زیبایی هم در صفحه شخصی خود داشت. حرفه اصلی آهنی، عینک‌سازی بود. او در میان دوستان شاعر به مهربان بودن، یاور بودن و رفیق بودن معروف بود.
تا غزلساز‌ترین رسمِ زمان را بلدم
تا تو کوتاه‌ترین راه جهان را بلدم
هرچه ممنوع شود نامه به نام تو زدن
راه راحت شدن از این خفقان را بلدم
باد می‌آید و من برگ بهاری سبزم
ناهماهنگی با فصل خزان را بلدم
مستم و هستی و با چرخ جهان می‌چرخم
چشم در چشم تو با تو دَوَران را بلدم
هر کسی دل به تو و چشم پرآب تو نداد
یاد من باش که من دادن جان را بلدم
یاد من باش که در صورت غمگینی تو
خودکشی کردن در حد توان را بلدم
مرگ از دست تو سیبی‌ست که چیدن دارد
دزدکی چیدن این سیب جوان را بلدم
#حسین_اهنى
آدرس آرامگاه :
زیارتگاه حضرتین قطعه ۳ ردیف ۳ شماه ۲۰۳
