ای ساكن جان من آخر به كجا رفتی /
در خانه نهان گشتی یا سوی هوا رفتی /
چون عهد دلم دیدی از عهد بگردیدی /
چون مرغ بپریدی ای دوست كجا رفتی /
در روح نظر كردی چون روح سفر كردی /
از خلق حذر كردی وز خلق جدا رفتی /
رفتی تو بدین زودی تو باد صبا بودی /
ماننده بوی گل با باد صبا رفتی /
نی باد صبا بودی نی مرغ هوا بودی /
از نور خدا بودی در نور خدا رفتی /
ای خواجه این خانه چون شمع در این خانه /
وز ننگ چنین خانه بر سقف سما رفتی .