عمريست كه در پي خدا ميگردم/بيچاره منم مثل گدا ميگردم
عمريست كه با گفتن يا ثار الله/دنبال حسين و بچه ها ميگردم
عمريست كه بر قتلگهش محزونم/اخر به زينب و به اصغرش مديونم/عمريست كه آن خرابه و آن سيلي/نيزه ،تشت ،آن گونه هاي نيلي/برده ز سرم قرار و بر چشمم اشك
عباس بيا بر لب شط و با مشك/ارباب نظر كن به من بيچاره
ديگر شده ام ز عشق تو آواره/گر نگيري تو دست من من چكنم؟
گر نيايي ارباب بالاي سرم من چكنم/دلنوشته اي از حسين تهوري ١٤٠٠/٤/١٧
آدرس آرامگاه :
قطعه ۹۹ ردیف ۱۴۱ شماره ۴۲
