و بشّر الصّابرین الّذین اذا اصابتهم مصیبه قالوا انّا للّه و انا الیه راجعون
هر از گاه در گذر زمان و عبور بی صدای ثانیه ها، جرس کاروان از رحیل مسافری دیگر خبر می دهد. اندوه از دست دادن نا به هنگام هر عزیزی چنان تلخ است که هیچ عبارتی را دراین مقام یارای مرهم نهادن نیست و چنان سنگین و جانسوز است که به دشواری به باور می‌نشیند ولی در برابر تقدیر حضرت پروردگار چاره‌ای جز تسلیم و رضا نیست چرا که این فراق چون عمر آن عزیز کوتاه است و انّنا بهم لاحقون . . .
باور کنیم که آن لبخندها و مهربانی‌ها دیگر خاطره اند. . .
باور کنیم که دیگر آن نگاه‌های مهربان و آن محبّت‌های بیکران تنها در یادمان مرور می شود . . .
باور کنیم که دیگر سلام‌های گرم و پر مهر را لمس نخواهیم کرد . . .
باور کنیم که دیگر در میانمان نباشد . . .
با کمال تاسف و دلی پر درد و دیدگانی نشسته بر شبنم اشک، به اطّلاع می رسانیم که دوست عزیزمان آقای محمودیه از میانمان رفت و ما را با داغ جانکاه و تلخ فراقش تنها گذاشت.
آدرس آرامگاه :
اصفهان
از طرف :
باشگاه خردورزی
