نظام ، عزيزجانمان ؛ شهيدعزيزمان :
رفتي تا كه زيبايي سياه بپوشد و اميد بميرد دراين ديار
و دلداگي يك نوا هم زني لبيك سرخ خود ننوازد ،
رفتي و ما دلهاي خود را چون سيب هاي سرخ از شاخه مي كنيم
و آنها را چون جامي خالي برسنگ ميزنيم و درد ميكشيم و گريه مي كنيم
و دل زخم خورده خود را چنان بذري زخشم دانه اتش بر خاك شخم خورده ز غم پيشكش ميكنيم....
ما را تا ابد داغدار و سياهپوش خود كردي ...
