..فرمانده پادگان سقز می گوید:
به دلیل موفقیت در عملیات پنجوین عراق ،مرخصی تشویقی برای نیروها در نظر گرفته شد ، روزی که نیروها سوار بر دو دستگاه مینی بوس برای عزیمت به خانه و کاشانه خود مهیا شده بودند، شهید محمود نیز با ایشان بود. در مسیر دشمن به آنها حمله می کند و همه را به شهادت می رساند.
طبق بررسی های به عمل آمده سرنشینان مینی بوس همه سرباز و درجه دار بودند. زمانی که از سردشت و بانه حرکت می کنند نزدیک شهر سقز، پاسگاه جلوی آنها را می گیرد و می گوید راه سقز – سنندج به دلیل درگیری بسته است، در نتیجه آنها مجبور می شوند از راه دیگری به تهران بیایند،
به این ترتیب راه بوکان را در پیش می گیرند...
نزدیک شهر بوکان پلی ست که وقتی این دو مینی بوس به نزدیکی آن پل می رسند مزدوران از خدا بی خبر از سه نقطه به آنها حمله کرده و با سلاحهای سنگین مثل آرپی جی آنها را به آتش می کشند و تمامی نود نفر را شهید می کنند چه روز خونباری که پدر و مادرها بر سر فرزندان خود نبودند .. برای بدست آوردن این نود نفر ، تعداد چهارصد نفر دیگر از برادران ارتشی و سپاه و بسیج شهید می شوند و بعد از پیروزی نیروهای خودی، شهیدان را به خانواده های آنان باز می گردانند، بجز 5 شهید ، که شهید محمود هم با آنان بود.
به علت اینکه نیروهای کومله تمام آثار و علائم قابل شناسائی آنان را با خود برده و بطرز وحشیانه ای این پنج نفر را به پشت وانت نیسان بسته و کشیده بودند ، این پنج شهید ، قابل شناسائی نبودند .
شهید محمود از ناحیه سر بر اثر ترکش زهرآلود به شهادت رسیده بود، بعد از 24 ساعت زیردست و پا ماندن بالاخره جمع آوری می شوند . از طرف ارتش 17 بار برای شناسائی آن ها رفتند ، اما شناسایی نشدند..
فرمانده پادگان پدر و مادر شهید را به سردخانه سقز می برد و شهید محمود را که به مدت 50 روز در سردخانه به انتظار بود ، به پدر و مادر و شوهر خاله وی تحویل می دهند ، روز 7 آذر شهید را به تهران آوردند ، شهری که در آن دیده به جهان گشود و پیکر پاکش را در مورخه ۸/آذر/۱۳۶۲ در گلزار شهدای بهشت زهرا در قطعه 28 بخاک سپردند...
خط سرخ شهادت خط محمّد و علی علیها السلام است.
آدرس آرامگاه :
بهشت زهرا - قطعه ۲۸
از طرف :
خانواده شهید
لطفا شکیبا باشید