امام جمعه سابق شهرستان تایباد
عمق شخصیت و نفوذ برخی آدمها را، گذشت زمان بهتر و بیشتر مشخص می کند؛ آیت الله محمد محدثی، روحانی و امام جمعه فقید شهر تایباد، از همین دسته آدمها بود.
حاجی آقا محدثی در سالهای قبل از پیروزی انقلاب، بصورت موقت، از منطقه بالاجام به تایباد آمده بود تا پیش نمازی و امورات مذهبی شیعیان این منطقه را عهده دار شود. این اقامت طولانی شد و حتی زمانی که او به روستای عبدل آباد (محل تولدش) برگشته بود، تعدادی از ریش سفیدان و معتمدین اهل سنت تایباد، او را دوباره به تایباد برگردانده بودند.
اهل سنت حتی در سالهای قبل از انقلاب به درستی دریافته بودند که حضور یک روحانی نرم خو و باتدبیری مثل محدثی آنهم در منطقه ای که می توانست محل منازعات فرقه ای و مذهبی باشد، چقدر اهمیت دارد؛ محدثی هم حقیقتا همانی بود که آنها انتظار داشتند. در تمام سالهای حضورش، جلوی بسیاری از تندروی ها و شکاف های مذهبی را گرفت و اگر برای همزیستی شیعه و سنی آن منطقه بتوان سقفی تصور کرد، محدثی بی گمان یکی از ستون های این سقف بود.
او از روحانیون سنتی شیعه به حساب می آمد که دغدغه اصلی اش، ترویج و بسط معارف مذهب تشیع بود . تاسیس حوزه علمیه امام جعفر صادق (ع)در شهر تایباد، یکی از جلوه های همین تفکر به حساب می آید. در اواسط دهه 60 آئین نمازجمعه شیعیان تایباد را برقرار کرد و به نوعی نماینده رسمی حاکمیت در منطقه نیز به حساب می آمد. این منصب البته، هیچ وقت در اخلاق و رفتار او تغییر جدی ایجاد نکرد.
عملکرد آیت الله محدثی در مقام امام جمعه شهر تایباد، نیازمند بررسی همه جانبه است. واقعیت این است که اغلب کاندیداهای شیعه در هنگامه رقابت های انتخاباتی مجلس به او رجوع و طلب حمایت می کردند. بطور طبیعی، این حمایت ها و نیز عملکرد برخی نامزدهای موررد حمایت، به اعتبار او آسیب می زد و باعث کدورت و دلخوری دیگران می شد.
اما هیچ کدام از اینها، نباید نافی شخصیت مودب، آرام، متین و بی نظیر ایشان باشد. خود من در سالهایی که هنوز در تایباد زندگی می کردم، با پسرش ( حسین) دوست بودم و به همین واسطه با خود ایشان در ارتباط بود و از محضر ایشان بهره می بردم و هیچ وقت هم جز احترام و خوشرویی از ایشان ندیدم.
یادم هست که در سالهای اقامت در تهران در قبل از انتخابات مجلس ششم به ایشان نامه ای نوشتم و گلایه هایی را در میان گذاشتم. ایشان هم در پاسخ من نامه ای مفصل نوشت و به پرسش ها و ابهامات من، متواضعانه پاسخ داد. متن این نامه را من در آینده منتشر خواهم کرد
به هر حال بزرگی ها و فرزانگی هایی در او بود که محصول یک عمر تجربه زیسته در یک شهر مرزی با دوگانگی مذهبی است. منطقه ما هنوز هم به چنین شخصیت هایی نیازمند است و قطعا در آینده و با توجه به چشم انداز افراط گرایانه ای که پیش رو داریم، جای خالی او بیشتر احساس خواهد شد.
ضایعه فقدان او را به فرزندان، بستگان، شاگردان و علاقمندانش تسلیت می گویم و از خداوند رحمان می خواهم تا روح این روحانی بی ادعا را مشمول رحمت خود نماید.
آدرس آرامگاه :
حوزه علمیه امام جعفر صادق شهرستان تایباد
از طرف :
علی دانشور
لطفا شکیبا باشید