علی بن ابیطالب (عربی: أبو الحسن علي بن أبي طالب الهاشمي القُرشي؛ ۱۳ رجب ۳۰ عامالفیل برابر با ۲۳ پیش از هجرت – ۲۱ رمضان ۴۰ قمری[الف]) امام اول تمامی شاخههای مذهب شیعه، خلیفهٔ چهارم از خلفای راشدین اهل سنت و پسرعمو و داماد محمد است. او فرزند ابوطالب و فاطمه بنت اسد، همسر فاطمهٔ زهرا، و پدر حسن، حسین و زینب است. وی از سال ۳۵ تا ۴۰ هجری، کمتر از پنج سال، بهعنوان خلیفه بر خلافت اسلامی حکومت کرد. او در میان طیف وسیعی از مسلمانان از جایگاه برجستهای برخوردار است
٢٣ـ «پیامبرگرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم»:
لَوِإجتَمَعَ الناسُ عَلی حُبِّ عَلِیّ بنِ ابیطالبٍ لَما خَلَقَ اللهُ النارَ!
اگر تمام مردم در دوستی و محبت علی بن ابیطالب علیهالسلام یکدل بودند و وحدت کلمه داشتند خداوند آتش جهنم را هرگز نمیآفرید! (مقتلالحسین خوارزمی، ج ١، ص ٣٨ ـ الفردوس، ج ٣، ص ٣٧٣)
اميرالمومنين امام علي(ع) مي فرمايد: در آخر الزمان شيعيان ما اين طور مي شوند، همانند يك انبار آرد يا گندم يا جو كه اين انبار را آفت بزند؛ صاحب انبار اين ها را بيرون مي آورد و آن قسمت هايش را كه آفت زده دور مي ريزد و بقيه را داخل انبار قرار مي دهد و اين كار آنقدر ادامه پيدا مي كند و استمرار پيدا مي كند تا جايي كه به اندازه چند لقمه غذا بيشتر از آن باقي نمي ماند.
آدرس آرامگاه :
نجف اشرف
از طرف :
عاشقان مهدوی
لطفا شکیبا باشید