دوستِ عزیزِ ما، زهرا جان
در این لحظات سخت و دردناک، قلب‌مان همراه قلب تو می‌تپد و غم از دست دادن پدر گرامیت را عمیقاً درک می‌کنیم. امروز حتی کلمات هم برای بیان این درد کم می‌آورند...
امیدواریم گذر زمان، بار اندوهت را سبک‌تر کند و روزهای روشن‌تری پیش رویت قرار دهد.
همه‌مان می‌دانیم که هیچ چیز جای خالی او را پر نمی‌کند، اما بدان در این راهِ پراز اشک، تنها نیستی. ما اینجا هستیم، نه فقط به عنوان همکلاسی، بلکه به عنوان کسانی که دست‌هایشان را به تو رسانده‌اند تا کمی از این سنگینی را با تو تقسیم کنند.
برای پدر عزیزت آرامش، و برای تو صبری به وسعت آسمان آرزو می‌کنیم...
همکلاسی های تو 🖤 در دبیرستان بنیاد علوی
از طرف :
همکلاسی ها
