شهید حسین اذانی درتاریخ 23/10/1347 در شهرستان قاین متولد شد ودرمورخ 1/11/74 به شهادت رسید .
شهید حسین اذانی در تاریخ 23/10/1347 در شهرستان قاین دیده به جهان گشود . تحصیلات ابتدائی و راهنمائی را در این شهرستان به اتمام رسانیده ودر بدو ورود به دبیرستان ، با توجه به شرایط بوجود آمده برای کشور با شروع جنگ ایران وعراق ، احساس وظیفه نموده و علیرغم کم سن وسال بودن ، مخفیانه در بسیج ثبت نام کرده ودر پایگاه بسیج مسجد جامع شهر، شروع به فعالیت می کند . برای اعزام به جبهه ، باتوجه به اینکه برادر بزرگترش از طریق سپاه پاسداران در جبهه حضور داشت ، با خواهش واصرار زیاد توانست رضایت والدینش را برای اعزام جلب نموده وبرای اولین بار پس از گذراندن دوران آموزشی در پادگان کربلا واقع در شهرستان تربت حیدریه ، به جبهه اعزام شود . پس از مدت کوتاهی از ناحیه پا مجروح و به قاین برمی گردد وتحت مداوا قرار می گیرد . اما قبل از بهبودی کامل ، دوباره با عشق وعلاقه فراوان وبا خواهش والتماس به جبهه رفته ومجدداً در تاریخ 7/11/65 در عملیات کربلای 5 در منطقه شلمچه براثر اصابت خمپاره وترکش مجروح و مدتی را بیهوش در بیابان باقی مانده و خون زیادی از ایشان می رود . پس از آن بلافاصله با هواپیما به اصفهان منتقل وتحت مداوا قرار می گیرد . تعداد7عمل جراحی بر روی دوپا ، دو دست ، سر و شکم ایشان انجام شده وپس از مدتی به بیمارستان قائم مشهد منتقل واز آنجا نیز به بیمارستان شهدای قاین منتقل می گردد . با این حال پس از بهبودی نسبی و اینکه خودش بتواند کارهایش را انجام دهد در سال 1370تصمیم به ازدواج گرفت که حاصل این ازدواج دوفرزند بود . پس از گذراندن دوره تایپ وماشین نویسی در مشهد مقدس در دادگستری شهرستان قاین مشغول به کار شد که علیرغم مشکلات جسمانی و مشکلات عدیده زندگی ، باتوکل به عنایت حضرت باریتعالی ، برای خدمت به خانواده ورفاه حال آنان از هیچ تلاشی فروگذار نمی کرد .چندین نوبت به خاطر وجود ترکشها وجراحات جنگ تحت نظر پزشکان متخصص در شهرستانهای بیرجند ومشهد مداوا شد ولی دست تقدیر امان نداد و در اثر همین جراحات وترکشها در 1/11/74 در بیمارستان شهدای قاین جان به جان آفرین تسلیم نمود وبه خیل شهدای اسلام پیوست . روحش شاد ویادش گرامی .
شایان ذکر است او با همه دردها وجراحاتی که داشت ، هیچگاه شکایت نمی کرد وکسی را مقصر نمی دانست و با همان حال در مراسم مذهبی ، نمازجمعه وجماعات ، راهپیمائی و...... شرکت می کرد .پشتیبان ولایت ورهبری وپایبند به مقدسات نظام بود .بسیار صبور وبردبار وبا والدین خویش خوش برخورد وخوش اخلاق بود .شاید بتوان گفت با همه فضایلی که داشت روح بلندش طاقت ماندن در کالبد جسمش را نداشت .
Bookmark and Share
