شهید علی پرکشت به تاریخ 3/10/1336 در روستای تیغدر ازتوابع شهرستان قائنات متولد وبه تاریخ 23/2/1365 درجبهه کامیاران به فیض شهادت نائل شد.
شهید علی پرکشت روزسوم دی ماه سال 1336 در روستای تیغدرازتوابع شهرستان قائنات در خانواده ای متدین ومذهبی و زحمت کش دیده به جهان گشود. پدر وی کشاورز بوده وازاین طریق امرار معاش می کرد. بدست آوردن لقمه حلال ازدسترنج کارهای پرزحمت کشاورزی، آنهم در آن سالهای دور که امکانات امروزی برای این امر وجود نداشت، ازکودک این خانواده فردی متدین، مهربان، صبور، با پشتکار و مؤدب بوجود آورد.
علی تحصیلات ابتدایی خود را با موفقیت در روستا گذراند. به دلیل نبود امکانات مناسب برای ادامه تحصیل و عدم امکان تردد به شهر، مجبور به ترک تحصیل شده و پیشه پدری خود را برای امرار معاش و گذران زندگی گرفته و روزگار را به همین منوال سپری نمود.
شهید علی پرکشت، همانطور که گفته شد صفات خوب و متعالی را از راه کسب حلال به عنوان ملکات نفسانی خویش قرارداد. او نسبت به اطرافیان، خویشان، آشنایان ودوستان، بسیار خوش رفتار ومهربان بود. در مراسم مذهبی فعالانه شرکت کرده و برای دستگیری و کمک به دیگران مضایقه نمی کرد. برای انجام به موقع فرائض دینی کوتاهی نکرده و برای انجام تکالیف دینی اهمیت بسزایی قائل بود. علاوه بر اینکه به امور معنوی، اخلاقی و دینی اهمیت می داد، به انجام امور شخصی و هنری نیز مقید و موفق بود. کارهای هنری و فنی را دوست داشته وعلاقه بسیاری به این امور از خود بروز می داد، بطوری که دراین مقوله هم مهارت کسب کرد.
با جوش و خروش مردمی برای مخالفت و شورش برعلیه رژیم پهلوی همراه شد. دراوایل برای شرکت در راهپیمایی ها که درشهرستان برپا می شد با دوستان خود به آنجا می رفتند. خیلی ازاوقات برای شعار دادن علیه رژیم طاغوتی شاه، سوار بر موتور شده و به سمت شهر حرکت می کرد. روحیه ای انقلابی داشت وگوش به فرمان ولی فقیه بود.
شهید علی پرکشت در روز سیزدهم بهمن ماه سال 1359 ازدواج کرد که حاصل این ازدواج یک دختر و یک پسر بود. در احوالات او همسرش می گوید: « خیلی خوب بود، 5 سال بیشتر با او زندگی نکردم ولی دراین مدت کوتاه، اخلاق و رفتار خوبی از خود برجای گذاشت، نمازش به موقع و با جماعت بود، در خانواده با محبت رفتار می کرد، ازغیبت و دروغ و خوردن مال حرام کراهت داشت، اهل مطالعه کتابهای مذهبی بود، عشق به ولایت فقیه و امام(ره) داشت و هنگام اعزام به جبهه دارای روحیه بسیار عالی بود.»
پس از پیروزی انقلاب و اوج گیری جنگ تحمیلی، از سال 1363 وارد بسیج و پایگاههای روستای زادگاهش شد و در این ایام از ارائه خدمات خالصانه دریغ نمی کرد. تقید و فرمانبری او از مقام والا و با عظمت ولایت فقیه، موجب شد که مطاع فرامین رهبرکبیر انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی(ره) قرار گرفته و عزم خود را برای ورود به معرکه های جنگی جزم نماید. با نام نویسی در پایگاه بسیج روستا برای اعزام به جبهه، در تاریخ 1/5/1364 به مدت 45 روز آموزش نظامی را گذراند و در اواخر همین سال برای نوبت اول به جبهه های جنوب اعزام شد. بار دوم با شروع سال 1365 مجدداً داوطلب حضور در میادین کارزار برعلیه رژیم بعثی عراق شده و سرانجام به تاریخ 23/2/1365 درجبهه کامیاران از مناطق عملیاتی کردستان، به فیض شهادت نائل شد. روحش شاد و راهش پر رهرو.
منبع : اداره اسناد وانتشارات اداره کل بنیاد شهید و امورایثارگران خراسان جنوبی
