نوید شاهد خراسان جنوبی سالروز شهادت اولین شهید دفاع مقدس این استان شهید معصومه محمودی سرتنگیرا گرامی داشته و خلاصه ای از زندگینامه این شهید گرانقدر را برای مخاطبان منتشر می کند.
به گزارش نوید شاهد خراسان جنوبی،جنگ تحمیلی رژیم بعثی عراق در روزگاری اتفاق افتاد که نهال انقلاب اسلامی، تازه در زمین خشکیده ایران، روییده بود. میهنی که سالیان طولانی در زیر یوغ طاغوتیان و استکبار قرار داشت، برهوتی از تاریکی و رعب و وحشت در دلها ایجاد کرده و نشانی از خرمی و سرسبزی در آن باقی نمانده بود. در چنین شرایطی که مردم قهرمان سرزمین مان با خون پاک شهدای شان، مشغول آبیاری این نهال تازه رُسته بودند، آغاز جنگ تحمیلی، چنان شوکی برمسئولین نظام و مردم انقلابی وارد کرد که حیران و سرگردان در مقابل این تجاوز مانده بودند.
با شروع جنگ، سرزمین قهرمان خوزستان و شهروندان غیور خرمشهر در مقابل این تجاوز با دست خالی به مقابله پرداختند. در این میان علاوه برآسیب ها و ویرانی های منازل و تأسیسات، شمار شهدای این شهر روزبه روز سربه فلک می کشید. صدام به خیال خام خود، طمع تسخیر سه روزه کشور اسلامی مان را در سر می پروراند، ولی با مقاومت مردم قهرمان خرمشهر، ماشینهای جنگی اش، حدود دو ماه در این شهر زمین گیر شدند. یاد این قهرمانی ها و شهدای به خون غلتیده این شهر بخیر.
بانویی که اولین شهید دفاع مقدس شد
شهیده معصومه محمودی سرتنگی یکی از شهروندان غیور این سرزمین، روز اول برپایی آتش جنگ تحمیلی، با شهدا پیمان عروج بست و عاشقانه به سوی دوست پرکشید. تولدش روز سوم خردادماه سال 1308 در لردکان استان چهارمحال و بختیاری اتفاق افتاد و گویا تقدیر او این بود که زندگی دوران کودکی اش را بدون مهر و محبت والدین آغاز کند و از داشتن پدر و مادر محروم شود. شاید خداوند می خواست او زودتر در سختی های زمانه به کمال برسد تا لیاقت عروج به ملکوت اعلی را پیدا کند.
او روز به روز بزرگتر شد و شرایط طوری برایش رقم خورد که به خرمشهر رفته و در مدرسه ای مشغول به کار گردید. با یکی از آقایانی که در مدرسه کار می کرد ازدواج نمود. او زنی مهربان، شجاع ، قهرمان و صبور بود. همسرش نقل می کند : « من که مرد بودم وحشت داشتم ولی در چهره او کمترین هراس و اندوهی دیده نمی شد.» زیر بمباران و گلوله دشمن برای تهیه نان بیرون می رفت و وحشتی به دل راه نمی داد. از لحاظ عفت، قناعت و کمک به خویشاوندان نمونه بود. همیشه یاد مرگ می افتاد و آرزو داشت در شهر قم دفن شود و همینطور هم شد. سرانجام روز سی و یکم شهریور سال 1359 بر اثر اصابت ترکش خمپاره دشمن، جان به جان آفرین تسلیم نموده و به فیض شهادت نایل گردید. پیکر مطهرش در شهر قم به خاک سپرده شد. روحش شاد و یادش گرامی.
منبع : اداره اسناد و انتشارات اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی