پیکر شهید محمد امیری محبوب + فیلم
منو
فردوسیان : شهدای شهرستان فردوس ، شهدای بشرویه , شهدای سرایان
خانه/تصویر
تصویرزندگی نامهشهدای روستاشهدای سرایان
شهید محمد رضا بازی
Photo of فردوسیان فردوسیان Send an email۲۸ دی ۱۳۹۷۰949 2 دقیقه خوانده شده
شهید محمد رضا بازی
نام پدر: حسن
تاریخ تولد: ۱۳۴۶/۱۰/۱۰
محل تولد: مصعبی
تاریخ شهادت: ۱۳۶۲/۱۲/۰۸
محل شهادت: جزیره مجنون
محل دفن: مصعبی
یگان خدمتی: سپاه
زندگی نامه
روز دهم دی ماه سال ۱۳۴۶ یادآور سالروز تولد بسیجی شهید محمدرضا بازی است. زمانی که چله بزرگ زمستان از راه می رسد و یخبندان و سرما همه مناطق کوهستانی را دربر می گیرد. روستای مصعبی در دل کوههای سربه فلک کشیده و منطقه ای سرسبز و خرم، که حالا پوشیده از برف و سرما، استخوانهای انسان را به درد می آورد، واقع شده است. در آلونکی از این روستا که از توابع شهرستان سرایان است، نوزادی پا به عرصه وجود می گذارد، که سرنوشت وی به جبهه جنگ و ایثارگری گره خورده است. در آن سرمای سوزان، آغوش گرم والدین، محبتهای خالصانه مادر و دستهای رنج کشیده پدر، او را پرورش می دهد و از او نوجوانی رعنا و با درایت تربیت می کند.
تا سال سوم ابتدائی در همان روستای زادگاهش درس خواند و به خاطر علاقه زیادی که به کارهای فنی و میکانیکی داشت، به شهرستان فردوس رفته و در کار میکانیکی اتومبیل مشغول شد. در زمان اوج گیری انقلاب اسلامی، همانند دیگر اقشار جامعه در راهپیمائیها و مراسم شرکت نموده و پس از پیروزی انقلاب و شروع جنگ تحمیلی، با توجه به علاقه وافری که برای شرکت در جنگ و جهاد از خود نشان داد، به عضویت بسیج درآمده ولیکن به خاطر سن کم ایشان، با اعزام شدن به جبهه مخالفت گردید. پس ازگذشت دوسال و پیگیریهای فراوان، بالاخره پس از طی کردن دوره آموزشی، به جبهه اعزام شد.
جبهه جنوب و جزیره مجنون، محلی است که وی با دشمن بعثی و مزدور، به مبارزه پرداخت. با آغاز عملیات خیبر، او نیز شجاعانه در این عملیات شرکت نموده و سرانجام در تاریخ ۸/۱۲/۱۳۶۲ راه عروج به سمت معبود را درپیش گرفته و خودش را به سفره شهدا ملحق نمود.
شهید محمدرضا بازی، درآمد حاصل از کارش را به والدین نیز کمک می کرد. پس از فراغت از کار میکانیکی، در امور کشاورزی، پدرش را مساعدت نموده و همیشه ایشان را از خود راضی نگه می داشت.
باتوجه به سرشت دینی و مذهبی و محیط سراسر معنوی خانواده ، علاقه وافری به شرکت در محافل و مجالس دینی داشت. و از سنین نوجوانی عبادات و فرائض را به طور کامل بجا می آورد.
همیشه خنده رو و مهربان و دارای اخلاق نیکوئی بود. احترام دیگران را نگه می داشت و با کسی اخم نمی کرد. همین صفات بارز او بعد از شهادتش در دل همگان، حسرت و اندوه از دست دادنش را بیشتر می کرد.
بنابه گفته هم رزم شهید، وی با حضور در جبهه بسیار خوشحال و مطیع دستور فرماندهان بود. برای انجام هر کار سختی آمادگی داشته و آنرا قبول می کرد.
اگر چه از شهید معظم، نامه و دست نوشته ای در دست نیست، ولی توصیه های او برای مبارزه با منافقین و ضد انقلابیون، حمایت از ولایت فقیه و رهبری، حفظ اتحاد و مقاومت و حراست از آرمانهای نظام مقدس جمهوری اسلامی فراروی آیندگان قرار گرفته است. روحش شاد و یادش گرامی.
منبع : اداره اسناد وانتشارات اداره کل بنیادشهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی
