فردوسیان : شهدای شهرستان فردوس ، شهدای بشرویه , شهدای سرایان
خانه/شهدای بشرویه
شهدای بشرویه
شهید عباس الهیان
Photo of فردوسیان فردوسیان Send an email۰۵ دی ۱۳۹۷1,327 2 دقیقه خوانده شده
شهید عباس اللهیان به تاریخ ۱۷/۱۲/۱۳۴۲ در شهرستان بشرویه متولد شد ودر تاریخ ۲۶/۹/۱۳۶۰ در شیاکو به فیض شهادت نائل شد .
شهید عباس اللهیان یکی دیگر از رزم آوران عرصه های نبرد با دشمن بعثی ، به تاریخ ۱۷/۱۲/۱۳۴۲ در خانواده ای متدین ومذهبی اهل شهرستان بشرویه ، پا به عرصه وجود نهاد . ازهمان اوان کودکی فردی پرتحرک ، کنجکاو و جستجوگر بود. درس را تا مقطع دبیرستان ادامه داد و به علت پاره ای مشکلات ، ترک تحصیل نموده و به همراهی وکمک به خانواده مشغول شد . دوران انقلاب ، مسیر خود را به خوبی شناخت و در آن گام نهاد . هدفش را دفاع از اسلام و آموزه های مکتب قرار داده و با این وصف ، در زمره انقلابیون و مبارزین با رژیم منحوس پهلوی قرار گرفت . اقدامات او علیه رژیم شاهنشاهی ، تحریک مردم برای حضور در راهپیمائی ، فعالیت دیوارنویسی شبانه و شرکت در هرگونه فعالیتی که ضد رژیم طراحی می شد . از سال ۱۳۵۷ به بعد ، در زمینه پیشرفت بهتر امور، فعالیت خود را ادامه داد و سعی و تلاش می نمود که اجتماعات عظیم اسلامی وانسانی هرچه با شکوهتر و جذاب تر برپا گردد .
موقعی که از تلاش روزانه و همراهی با پدر فارغ می شد ، به بسیج می رفت و درآنجا که هنوز ارگانی نوپا بود شروع به فعالیتهای مذهبی و تاکتیکی می نمود . تقید و پایبند بودن او به مذهب و انجام فرائض ، رعایت حق وعدالت ، مخالفت با افراد مغرور وخود رأی و توصیه هایش به پیروی از راه و سیره امام (ره)، از دیگر خصیصه های این شهید بزرگوار بود . او دوبار به جبهه اعزام ، که در نوبت اول به منطقه مهران رفته و مدت دو ماه درآنجا نبرد جانانه ای با دشمن بعثی کافرکرد . بار دوم در عملیات مطلع الفجر شرکت نمود و در گیلانغرب ، ضمن آزادسازی منطقه شیاکو، به تاریخ ۲۶/۹/۱۳۶۰ براثر اصابت ترکش به سینه ، جان به جان آفرین تسلیم و راه به سمت دیار باقی آغاز نمود . شهید در فرازی از وصیت نامه خود، خطاب به والدینش چنین می گوید :
اگر انشاءالله شهادت نصیب من شد ، هیچگونه ناراحت نشوید و براى من گریه نکنید چون گریه کردن و سیاه پوشیدن ، ارزش و احترام یک شهید را پائین مىآورد . شما که با رضایت خودتان مرا عازم جبهه حق علیه باطل فرستادید ، حالا هم اگر شهید شدم ، براى من گریه نکنید . بلکه پدر جان و مادرعزیزم و برادران گرامى ! اسلحه مرا بدست بگیرید و راه مرا ادامه دهید و نگذارید خون هزاران شهید بخون خفته هفده شهریور تهران که به خاطر ما ملت ایران ریخته شده بود پایمال شود . نگذارید این امام امت ، خمینى بتشکن که یار همه ملت محروم جهان است تنها بماند .
روحش شاد و یادش گرامی
منبع : اداره کل بنیاد شهید و امورایثارگران خراسان جنوبی