روز اول خردادماه سال 1334، با اوج گیری گرمای بهاره و مژدگانی برای رسیدن فصل تابستان، یادآور تولد نوزادی است که در دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، پا در رکاب ماشین جنگی گذاشته و یکی از سربازان دلیر و فداکار خمینی بت شکن، بعد از طی سالهای نحوست و سایه شوم طاغوت شاهنشاهی و نظام سراسرظلم و ستم، اینک قهرمانانه در جبهه های نبرد حماسه می آفریند.
شهید غلامرضا جمادی در شهرستان بیرجند و در خانواده ای معتقد و متدین پا به عرصه گیتی نهاد. دوران ابتدائی را تا اول متوسطه در همین شهرستان به پایان رساند و در سال 1353 با توجه به علاقه وافری که به گروهبانی داشت در آموزشگاه ثبت نام و در 18/10/1353 وارد پادگان فرح آباد تهران برای گذراندن دوره آموزشی شد. پس از طی 52 هفته به درجه گروهباندومی نائل و به مدت دو سال در تهران خدمت نمود. سال 1355 به بیرجند منتقل و در 1/4/1357 در سن 23 سالگی در شهداد کرمان، سنت حسنه رسول گرامی اسلام(ص) را جاری و برای خود همسر اختیار کرد.
واقعه زلزله طبس گلشن در 28شهریور همانسال، او را برآن داشت که به کمک هموطنان عزیزش شتافته و احساس همدردی با ایشان کند. به مدت یک ماه به مأموریت رفته و برای حمایت و کمک به زلزله زدگان از هیچگونه خدمت و تلاشی دریغ نکرد.
در بهمن ماه سال1358 صاحب فرزندی شد که او را امیر نام نهاد. او برای رفاه خانواده اش نیزاز هیچ تلاشی دریغ نکرد و در سال 1359 منزلی برای ایشان ابتیاع نمود.
روز بیست و نهم تیرماه سال 1360 برای اعزام به جبهه قرعه کشی نمودند و نام او درآمد. با اشتیاق هرچه تمامتر، در حالی که با دهان روزه در چله تموز تابستان، برای اجرای فرمان الهی در ماه مبارک رمضان، کوتاهی نمی کرد، آهنگ عزیمت به جبهه را سرداد. روز سی ام تیرماه همان سال که مصادف با 19 ماه مبارک رمضان بود، به تهران رفته و از آنجا به کرمانشاه و وارد لشکر81 کرمانشاه شد. او پی برده بود که بزودی حمله ای انجام خواهد شد و به همین دلیل درخواست می کند که زودتر به خط مقدم اعزام شده و وصیت نامه ای نیز تهیه نمود. در همین مدت کوتاه دومرتبه به خط مقدم وارد شد و بالاخره در جبهه سرپل ذهاب و منطقه بازی دراز، آخرین روزهای زندگی دنیائیش را تجربه کرد. روز 11شهریور ماه 1360 حین حمله به دشمن بعثی شربت شهادت را نوشید و به سمت ملکوت اعلی پرواز نمود. 17/6/1360 در بیرجند تشییع و در کنار شهدای گلگون کفن گلزارشهدا، آرام گرفت.
شهید غلامرضا جمادی از ارادتمندان واقعی و جانسوخته اهل بیت عصمت و طهارت (ع) بود و برای شرکت در مجالس عزاداری حسینی و جلسات قرآن، اعتقاد خاصی داشت. روحش شاد و راهش پر رهرو.
