ز غم لبریز گشته ساغر من
که رفته سایه تو از سر من
گذشته گر یک سال از فراغت
پدر داغت نگشته باور من
یکسال است که دلتنگی های غروب را با بودن در کنار مزارش، سپری می کنیم
و در نهایت ناباوری، باورمان شده که او دیگر نیست، دیگر نمی آید
و دیگر نباید منتظرش باشیم، دیگر آن شمع فروزان را نمی بینیم
ولی طنین صدای دلنشینش همچنان در گوش ما
و مهربانیش در قلب ما و زیبایی چهره اش در یاد ماست
آدرس آرامگاه :
گلزار شهدای روستای بیابانک