یک سال است که دلتنگی های غروب را به بودن در کنار مزارش، سپری می کنیم و در نهایت ناباوری، باورمان شده که او دیگر نیست، دیگر نمی آیید و دیگر نباید منتظرش باشیم، دیگر آن شمع فروزان را نمی‌بینیم. ولی طنین صدای دلنشینش هم چنان در گوش ما و مهربانیش در قلب ما و زیبایی چهره اش در یاد ماست...
