مادرم ! ماه نهانم ، مادرم ! آرام جانم
آمدم حال تو را از در و دیوار خانه بپرسم
بی تو این خانه غم آباد زمانه است
هرکجا مینگرد دیده آلوده به اشکم
از تو و مهر تو و یاد تو بسیار نشانه است
هر گل سرخ که در باغچه خندد، جلوه روی تو دارد
هر گل نرگس و هر یاس سپیدی، اثر از بوی تو دارد
ای سفر کرده من جای تو خالی ...
یک
سالی دیگر در فراق عزیزی گذشت که زمزمه دعایش نوای روح پرور جانمان بود و برکت وجودش دلگرمی زندگیمان سالی بی او بسر شد ، که هر روزش به بلندای غم دوری اش بود و به تلخی حسرت نداشتنش .
دریغ ! که دست گلچین فلک شیوه بی مهری روزگار را به تکرار بر آدمیان روا میدارد و در این مسیر دشوار ، صبوری بر مصیبت و پذیرش مشیت الهی رسم بندگی و توکل به رحمت پروردگار ، مرهم آلام دلهای داغدار است .
اکنون در دومین سالروز عروج آن مهربانترین دعاگوی زندگیمان،حاجبه خانم شوکت حیدری ما نیز دعای خیر و پاک ترین احساسمان را نثار روح پاک آن عزیزترین می نماییم و از خداوند رحمان علو درجات و رحمت بی پایان را برای او میطلبیم .
به اطلاع دوستان ، همشهریان ، اقوام و بستگان میرسانیم در دومین سالگرد ایشان هیچگونه برنامه ای در منزل و نیز بر مزار ایشان برگزار نمیگردد .
برای همه مردم عزیز در این ایام آرزوی سلامتی و سعادت و التماس دعای خیر داریم .
خانواده های حیدری و سایر بستگان
